Search
Close this search box.

تفاوت ترجمه رسمی و غیررسمی چیست؟

تفاوت ترجمه رسمی و غیررسمی چیست؟

ترجمه یک فرآیند هنری و علمی است که در دنیای امروزی، با توجه به رشد روزافزون فناوری و ارتباطات، اهمیت بیشتری یافته است. در ترجمه، دو نوع رویکرد متداول وجود دارد که شامل ترجمه رسمی و غیررسمی می‌شود. این دو نوع ترجمه هر کدام ویژگی‌ها و نقاط قوت خود را دارند که بیان این تفاوت‌ها می‌تواند به بهبود فهم و انتخاب درست ترجمه مناسب کمک کند. در این بخش به این سوال یعنی تفاوت ترجمه رسمی و غیررسمی چیست؟ پاسخ خواهیم داد پس تا انتها با ما همراه باشید.

تفاوت ترجمه رسمی و غیررسمی چیست؟

ترجمه رسمی معمولاً با رعایت دقیق قواعد گرامری و ساختاری زبان مبدأ، به زبان هدف انجام می‌شود و تلاش می‌شود تا مفهوم واضح و کامل متن اصلی حفظ شود.

از سوی دیگر، ترجمه غیررسمی ممکن است بازتعریف یا تغییراتی در ساختار یا انتقال مفهوم انجام دهد تا بازخوانی تجربیات محلی و فرهنگی مخاطبان هدف را تسهیل کند.

از این رو، ترجمه رسمی به دقت و وفق زبان‌شناسی تحقیقاتی انجام می‌شود در حالی که ترجمه غیررسمی بیشتر به نیازها و مفاهیم عمومی مخاطبان محلی توجه دارد.

دلایل برتری ترجمه مدارک رسمی نسبت به غیر رسمی

ترجمه مدارک رسمی نسبت به ترجمه غیررسمی به دلایل زیر برتری دارد:

دقت و صحت

ترجمه مدارک رسمی با رعایت دقیق قوانین گرامری و ادبیاتی انجام می‌شود که اطمینان می‌دهد که متن ترجمه شده از نظر فنی و حقوقی صحیح و دقیق است.

قابلیت رسمیت

ترجمه مدارک رسمی معمولاً برای مواردی مانند اخذ ویزا، تحصیل در دانشگاه‌های خارجی، اخذ مجوزهای حقوقی و غیره حیاتی است و ترجمه رسمی برای این اهداف اساسی و ضروری است. برای ترجمه رسمی مدارک باید از طریق دارالترجمه یا دفاتر ترجمه رسمی اقدام کنید.

اعتبار قانونی

ترجمه مدارک رسمی تحت نظارت نهادهای قانونی صورت می‌گیرد و اعتبار قانونی بیشتری نسبت به ترجمه غیررسمی دارد، به ویژه در مواقعی که برای ارائه به مقامات دولتی و رسمی نیاز است.

روش های تشخیص رسمی بودن ترجمه اسناد

روش های تشخیص رسمی بودن ترجمه اسناد

برای تشخیص رسمی بودن ترجمه اسناد، می‌توانید به روش‌های زیر اشاره کنید:

  1. مشخصات ترجمه‌گر: اطمینان حاصل کنید که ترجمه توسط یک ترجمه‌گر حرفه‌ای و مجرب انجام شده است که دارای مدارک و مدارکی از تحصیلات زبانی مرتبط با ترجمه است.
  2. امضا و مهر: ترجمه‌ی رسمی عموما شامل امضا و مهر ترجمه‌گر معتبر است. این امضا و مهر باید تایید کنند که ترجمه اسناد مورد نظر به‌وسیله ترجمه‌گر صحت شده است.
  3. صورت رسمی: ترجمه رسمی معمولاً به صورت رسمی و با استفاده از اصطلاحات قانونی و حقوقی مناسب است. این امر می‌تواند به تشخیص رسمی بودن ترجمه کمک کند.
  4. تأیید از سازمان‌های مربوطه: برای اطمینان از رسمی بودن ترجمه، می‌توانید از سازمان‌ها و نهادهای مربوطه، مانند سفارتخانه‌ها، دفاتر قونسولی، دادگاه‌ها و غیره تأیید دریافت کنید.

 در نهایت

تفاوت ترجمه رسمی و غیررسمی می‌تواند در تأثیر گذاری بر انتقال مفهوم و هدف اولیه متن اصلی تأثیرگذار باشد. هریک از این دو نوع ترجمه با توجه به شرایط و موضوع متن، می‌توانند مناسب و کارامد باشند. در نهایت، بهتر است با مطالعه و درک عمیق تفاوت‌ها و نیازهای هر متن مشخص کنیم که کدام نوع ترجمه برای هر موقعیت بهترین گزینه است.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *